Kατηγορίες
Media

Γυναίκες και Τανκς

Τον Σεπτέμβρη του 1917, ένας συντάκτης της εφημερίδας της ομογένειας της Νέας Υόρκης, αναρωτιέται ποια θα είναι η θέση των γυναικών, μετά την μαζική είσοδο τους στην αγορά εργασίας.

Σχόλια-μεταγραφή: Γεωργία Μανώλη

Η βενιζελική εφημερίδα της ομογένειας «ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ» άρχισε να εκδίδεται στην Νέα Υόρκη τον Απρίλη του 1915 και κατά καιρούς δημοσίευε στήλες ποικίλης θεματικής. Τον Σεπτέμβρη του 1917, και ενώ μαινόταν ακόμα ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος στην Ευρώπη, η εφημερίδα στριμώχνει δίπλα σε διαφημίσεις ελληνικών παντοπωλείων σε Καναδά κι Η.Π.Α., ελαιόλαδου και ρετσίνας μια στήλη με τίτλο «Ο ΦΕΜΙΝΙΣΜΟΣ». Ο ανώνυμος αρθρογράφος στο παρακάτω κείμενο, που περιλαμβάνεται στη στήλη αυτή, αντλεί πληροφορίες από γαλλικά και βρετανικά έντυπα, αφενός για να σχολιάσει το γεγονός ότι γυναίκες δουλεύουν μαζικά στα εργοστάσια και παράγουν όπλα για τον πόλεμο και αφετέρου να αναρωτηθεί και μάλιστα με μεγάλη διορατικότητα για το ποιος θα είναι ο ρόλος της γυναίκας μετά τον πόλεμο.

Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου μεγάλος αριθμός γυναικών στρατολογήθηκε για διάφορες δουλειές στις οποίες μέχρι πρότινος απασχολούνταν αποκλειστικά άνδρες, δουλειές που δεν αφορούσαν απαραίτητα μόνο την παραγωγή όπλων. Επίσης, καθώς όλο και περισσότερες γυναίκες απορροφούνταν στην αγορά εργασίας αλλά με χαμηλότερους μισθούς από ότι οι άνδρες, άρχισαν οι πρώτες οργανώσεις γυναικείων συνδικάτων και οι απεργίες για την διεκδίκηση καλύτερων συνθηκών και μισθών. Στην Αγγλία το ποσοστό μάλιστα παντρεμένων γυναικών στις θέσεις αυτές αποτελούσε το 40% του γυναικείου εργατικού δυναμικού το 1918. Οπότε είναι λογικό ο αρθρογράφος να αναρωτιέται πώς οι γυναίκες μετά το τέλος του πολέμου θα μπορούν να περιοριστούν στα οικογενειακά τους καθήκοντα. Παρεμπιπτόντως, τα λεγόμενα «δρέδνωτς» στα οποία αναφέρεται το άρθρο είναι τα θωρηκτά «Dreadnought» του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού, εξαρτήματα των οποίων κατασκευάζονταν από γυναίκες στα βρετανικά εργοστάσια. Σε κάθε περίπτωση η ανησυχία του αρθρογράφου είναι, ακόμα και αν η γυναίκα αποδείξει ότι είναι άξια εργάτρια, να μην συντελέσει με την χειραφέτηση της στην διάλυση της οικογένειας. Το λυπηρό είναι ότι χρειάστηκαν δύο αιματηροί πόλεμοι για να «αποδείξει» η γυναίκα την αξία της ως εργαζόμενη αλλά και για να αρχίσει να αμφισβητεί την «ταπεινότητα της θέσεως της».

(η μεταγραφή στην επόμενη σελίδα ->)

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.